Skolyoz , arkadan bakıldığında, omurganın sırt ve bel bölgesinde sağ yada sol tarafa doğru olan eğriliğidir. Normal bir bireyde ise Omurga düz olarak gözlenir.Çeşitli tpleri olmakla beraber, en sık görüleni nedeni bilinmeyen idiyopatik skolyozdur. Diğer tipleri ise Konjenital ( doğumsal)skolyoz , kas ve sinir sistemi hastalıklarına bağlı Nöromusküler skolyoz ve diğer nedenlere bağlı skolyozdur.
Çocukluk ve gelişme döneminde erken tanı, tedavisinin yapılabilmesi ve kişinin topluma kazandırılmasında son derece önemlidir. Omurga gelişme döneminde daha esnek olduğundan skolyoz hastalarının bir kısmı korse,egsersiz, manüpulasyon ve fizik tedavi ile tedavi olabilmekte yada ilerlemesi azaltılarak cerrahi tedavinin daha kolay ve iyi bir şekilde yapılmasına olanak vermektedir. Bu nedenle özellilke anne , baba ve yakınlarının bilinçli olması çok önemlidir. Çocuk giyinirken yada banyodayken dikkatli bir gözlem aileyi uyararak çocuğun doktora başvurmasını sağlar.
Klinik muayene bulguları, eğriliğin seviyesi, büyüklüğü ve deformitenin ciddiyetine göre değişir. Genelde ilk bulgu her iki omuz seviyesinin eşit olmamasıdır, yani bir omuz yüksekte yada aşağıda olabilir.Sırt bölgesinde yada belde kemiksel çıkıntısı ve eğrilik görülür.
Omurga normal olmasına rağmen kalça ve diz eklem ve kemiklerdeki hastalıklara bağlı, örneğin doğumsal kalça çıkığı, geçirilmiş eklem ve kemik iltihapları, çıcuk felci gibi bacaklarda kısalık yapan hastalıklarda da göreceli olarak skolyoz görülebilir. Bunların gerçek skolyozdan ayrımı çok önemlidir.
Skolyoz şüphesiyle aile yada diğer branş hekimleri tarafından ortopedi uzmanına başvurulduğunda, kişi tüm omurgası muayene edilir, yürüme şekli, omuzların simetrisi, sırt ve belin dengesizliği kontrol edilri. Doktor tarafından gerekli görüldüğünde Tüm Omurga İki yönlü Boy röntgenleri (Ortoröntgenogram) çekilir. Eğriliğin çeşidi ve derecesi ölçülür.
Skolyoz tanısı alan hastanın tedavisi hastanın yaşı ve eğriliğin derecesine ve büyüme çağındaki hastanın büyüme potansiyeli ve ergenlik dönemine bağlıdır.
Genelde 10 yaşa kadar ve 35*40 dereceyi aşmayan eğriliklerde , takip, korse,egsersiz ve fizik tedavi yöntemleri kullanılr. Fakat bu yaş grubunda 40 dereceyi aşan ve hızlı ilerleyen ağır skolyozda boy uzamasının ve akciğer gelişiminin sağlanması için kemik kayması (füzyon) yapmada ciltından çubuk ve vidalarla gerdirme (subkutan distraksiyon) ameliyatı yapılır.
11-12 yaş ve daha büyüklerde , 40 derecey i geçen skolyozda vida ve metalik çubuklarla(rot) eğrilik düzeltme (korreksiyon ve spinal enstrümantasyon ) ve kemik kaynaması (füzyon) yöntemiyle ameliyat edilir.
Ameliyaların riskleri; felç, enfeksiyon, entrüman kırılması, yeniden ameliyat gereksinim, eğriğin artması ve diğer genel ameliyat ve anestezi komplikasyonlarıdır.
Ameliyat öncesi tüm omurganın anomali yönün)den MR ile incelenmesi ve ameliyat sırasında omurilik vesinirlerin izlenmesi (Nöromonitorizasyon); en ağır komplikasyon olan felç tehikesini en aza indirmektedir.