“Makedonyalı İskender, Yunanistan’ı ele geçirdiğinde 

en meşhur filozof ve bilgin olan 

Aristo’yu yanına çağırır ve sorar :

"Zaptettiğim topraklardaki insanları

tahakkümüm altında tutabilmek için 

neler yapmalıyım der ve görüşlerini beyan eder?

1- ülkenin ileri gelen insanlarını sürgüne mi göndereyim?

2- ülkenin ileri gelen insanlarını hapse mi atayım?

  3-ülkenin ileri gelen insanlarını kılıçtan mı geçireyim?

Aristo' nun cevabı:

  1-sürgünde toplanıp sana karşı başkaldırırlar

  2-hapishaneler militan yuvası olur, kontrolden çıkar

  3- onlardan sonraki kuşak intikam hırsıyla büyür, tahtını sallar

çözüm olarak şu nasihatı verir:

"insanlarınarasına nifak tohumları ekeceksin,

birbirleriyle savaşınca hakem olarak kendini kabul

ettireceksin, ama anlaşmaya giden bütün yolları tıkayacaksın"

11 Eylül sonrasında ABD Başkanı Bush’un ortaya atmış olduğu bir ifade vardı;

Şer Üçgeni. Kendisine ve dolayısıyla tüm dünyaya!

Tehlike arz eden 3 devleti ifade ediyordu bu kelime, yani İran,Irak ve K.Kore.

Ne kadar da ironik. 

Dünyada “terörizmle savaş” narası adı altında aslında

“ekonomik savaşın” bahanesi ile

on yıllardır binlerce masumun kanını emdiler, emmeye devam ediyorlar. 

Yazımızda başta İsrail ve ABD olmak üzere

“Küresel Şer Odakları” nın dünyamızda,

coğrafyamızda ne gibi faaliyetler

içerisinde bulunduklarına göz atmak istiyorum. 

Görelim ki aslında terör, insan hakları ihlali gibi sebeplerle savaş! 

Açtıkları ülkelerde ne gibi çıkarlar yatıyor..

2.Dünya savaşının bitmesi ile dünya 2 kutuplu bir halde.

ABD ve Sovyetler Birliği. 

Soğuk Savaş adını alan bu dönemde

sıcak devletler arası sıcak çatışmalar yerine 

yoğun bir diplomasi ve casusuluk faaliyetleri gözlendi.

Ay’a insan yollamak en önemli şey oldu bu dönemde. 

Gelgelelim, Sovyetler 70’lerde Afganistan’a saldırınca o güne kadar

ABD’nin insan yerine bile koymadığı 

Afganlar birde ulusal özgürlük mücahitlerine döndüler.

Gerilla savaşı, coğrafyanın dezavantajları, 

ABD nin büyük silah ve maddi desteği ile Sovyetler işgalde başarılı olamadı,
geri döndüler. 

Afganistan yeniden özgürlüğüne kavuştu.

Öyle ya, dünya uyuşturucu üretiminin yarısından fazlasının olduğu bir ülke,

aynı şekilde uluslarası kaçakçılık güzergahlarının

tam ortası bir ülke nasıl olur da Sovyetler’in eline geçebilirdi. 

Geçmedi zaten. 1996’da ise Sovyetler’e karşı kendi elleriyle silahlandırdıkları

Taliban iktidarı elde ettiğinde de önce karışmadılar,

çünkü değişen bir şey yoktu onlar için.

Ne zaman ki Taliban artık uyuşturucu trafiğine izin vermeyeceğini açıkladı,

O zaman Operation:Afghanistan başladı.

Bugün yaşananları artık anlatmaya gerek yok.

İran İslam Devriminin ardından ABD İran’ı da kara listeye almıştı. 

Çünkü sistem kendine düşman yaratmak zorundadır ki hakimiyetini idame ettirebilsin.

İran’a karşı eski ve güvenilir bir dostunu kullanmaya karar verdiler. 

Tahminlerinizde yanılmadınız, Saddam Hüseyin’den bahsediyorum.

CIA gözetiminde eğitimler almış olan Saddam 1979’da Irak’ın başına getirilir.

Ve ne hikmetse 1980’de tam 10 yıl sürecek İran Savaşını başlatır. 

Geçen 10 yılda ölen canların sayısının yüzlerce katı silah satılmıştır.
Her iki devlete de . 

Önemli olan da budur zira, dedik ya “ekonomik savaş” diye. 

Artık yorulmuş olacaklar ki 1990’da savaşı bitirdiler,

Ama Saddam harcadığı büyük meblağları 

karşılayabilmek için komşu Kuveyt’i işgal etme gafletinde bulundu

Olur mu, tekbaşına bütün Irak kadar  petrol üreten
bu küçücük devlet işgal edilir mi? 

ABD öncülüğünde koalisyon devletleri  buna izin veremezdi elbette.

Yanan petrol kuyuları ile hatırlarız
tek kanallı TV dönemlerimizde bu zamanları. 

Körfez savaşı bitti ama Saddam eski güvenilirliğini kaybetmişti bir kere. 

Böylesine petrol zengini bir ülkeartık  bu adamın eline bırakılamazdı.

Bırakmadılar da. Bugün yaşananları artık anlatmaya gerek yok.

Yazımız oldukça uzun hal alacak gibi.

Çünkü bu Şer Odaklarının marifetleri bir değil iki değil.   

 Bu yüzden önümüzdeki hafta devam edelim inşallah. Sağlıcakla kalın.