Önceki hafta dizi ve sinema oyuncusu Tamer Karadağlı ve Emre Kınay'ın 'Erdoğan'dan korkuyoruz' şeklindeki açıklamalarına  Uğur Işılak'tan cevap geldi.

Emre Kınay'ın 'Sayın Cumhurbaşkanımızdan korkumuzdan fikrimizi beyan edemiyoruz, korkuyoruz. Halk bile bu korku silsilesi için hikayeler uyduruyor. Yaşlı bir amca kahvede Cumhurbaşkanı konvoyuna elle işaret yaptığı için bir adamın apar topar götürüldüğünü anlatıyor. Herkes evinden alınmaktan korkuyor. Tıpkı 1938-1940’lardaki Hitler Almanyası'ndaki gibi'' çıkışına ilişkin Uğur Işılak şunları söyledi;

BEN DE MUHALEFETTEN KORKUYORUM

Sürekli anarşi ve kargaşaya göz kırpan, ülkemizin Libya, Suriye, Mısır olmasını bekleyen muhalefetten korkuyorum. Sırf Tayyip Erdoğan düşmanlığından dolayı en azılı düşmanla bile işbirliği yaparak, illegal hale gelme ihtimallerinden korkuyorum. 

Ülkenin siyasal, sosyal, ekonomik olarak kötüye gitmesi için adeta niyazda bulunacak kadar alçalmayı göze alanların şerlerinden korkuyorum. Kendi meselesini, 76 milyon vatan evladının huzuruna tercih ederek, her türlü entrikayı mübah görenlerden korkuyorum. 

Bu milletin 80 yıldır göremediği ve özlediği milli ve manevi hamlenin, kontrol edilemeyen hırslardan dolayı boşa çıkma ihtimalinden korkuyorum. Onlar yapandan, ben yıkandan, Onlar mamur edenden, ben tahrip edenden korkuyorum. 

'MAHALLE BASKISINA MARUZ KALIYORUZ'

Geçtiğimiz yıl içinde muhalefet partilerinden ve sosyal medya üzerinde 'Dombra' şarkısı nedeniyle ağır küfür ve hakaretlere maruz kaldığını söyleyen Işılak, 'Artık kulak asmıyorum. İnsanın dilinin kemiği yok derler. Başarıyı hazmedemeyen bir kitle var. İşleri sürekli çamur atmak. Sadece ben değil, diğer sanatçı arkadaşlarım da aynı mahalle baskısına maruz kalıyor. Onlara da tavsiyem ciddiye almasınlar' dedi.

SANATÇILARA TAVSİYE; KORKMAYIN

'Son zamanlarda Başbakandan veya Cumhurbaşkanından çok korkuyoruz gibi ifadeler yer alıyor' diyen Işılak, sanatçı arkadaşlarına da şu sözlerle tavsiyelerde bulundu;

Sanatı kendi tekelinde gören zümre, varlığını sürdürmenin formülü olarak, kendi gibi düşünmeyenleri aşağılamak suretiyle türlü yaftalama yöntemlerine başvuruyorlar. 

Kah yalaka, kah yobaz, kah gerici diyerek kendisi gibi olmayan ve düşünmeyeni öteki saymış ve dışlamaktan geri durmamışlardır yıllarca. 

Hem basında, hem tiyatroda, hem müzikte, hem sinemada bütün köşe başlarını kapan bu gözü doymaz tayfanın çığırtkanlığının tek sebebi, otoriteyi kaybetmiş olmalarından kaynaklanıyor. 

Kendi otoritelerini kaybettikleri için de başkalarını despotizmle, diktatörlükle, faşistlikle veya yalakalıkla itham etmekten geri durmuyor, herkesi kendileri gibi zannediyorlar. 

Bu zümrenin tek derdi, yıllar yılı kimseyle paylaşmadıkları pastanın, farklı görüş mensupları tarafından da paylaşılabilir hale gelmesidir. 

70-80 yıldan bu yana Kemalist veya sosyalist olmayan hiçbir görüşe hayat, sanat ve kazanç hakkı tanımayanların, bugün demokrasi ve özgürlük adına nara atmaları çok mizahi bir durumdur. Bugüne kadar yaptıkları mizah, şu andaki hallerinden daha komik değildir.

Son zamanlarda Başbakandan veya Cumhurbaşkanından çok korkuyoruz gibi ifadeler yer alıyor basın ve medyada. Dikkat çekmenin ayrı bir formülü bu aslında. 

Kabiliyetsizliklerini Başbakana veya Hükümete fatura etmek bir aklanma formülü bir çıkış yolu oldu. Hiçbir sanat yoktur ki, kaliteli olduktan sonra alıcısı olmasın...

Üretemeyen ve yıllarca yandaşları tarafından hiçbir özelliği olmadığı halde bir yerlere getirilen sözüm ona sanatçılar, bugün rekabetin tavan yaptığı piyasada, aynı usulle kazanmanın mümkün olmadığını görünce basıyor yaygarayı, yapıyor çığırtkanlığı, atıyor iftirayı...

Televizyonda izlenmeyenlerin programına son verildiğinde hemen sebep hazır... “Başbakan işimize son verdi.” Veya, ağıza alınmayacak, hakaret dolu ifadelerin sansürlendiği zaman da “Diktatör Başbakan ifade özgürlüğümüzü kısıtlıyor” gibi ifadelerle liyakatsizlikleri kadar çirkefliklerini de ortaya koymuş oluyorlar.